Miesięcznik Społeczno – Kulturalny Nad Odrą jest pismem o zasięgu krajowym i zagranicznym. Założył go ksiądz dr Henryk Nowik, w październiku 1991 roku, powołując równocześnie Towarzystwo Kultury Narodowo – Religijnej, jako jego organ. Redaktorem naczelnym tego Pisma, został mec. Jan Nowik, z siedzibą Redakcji w Gorzowie Wlkp. i z Oddziałem w Zielonej Górze, pod kierownictwem Zygmunta Prangi.
Zespół redakcyjny, wraz z Zarządem: TKN-R, zarysował zakres rozważań Pisma, pod nazwą: „Społeczno – kulturalny” w dziedzinie „Narodowo – religijnej”. W ten sposób, ów periodyk przybrał aspekt interdyscyplinarny, inspirujący do poszukiwania materiałów analitycznych, syntetycznych, odkrywczych i porządkujących, w relacji do najwyższych wartości, jakimi są: prawda, dobro, piękno i świętość.
Przewodnią myślą tego periodyku, zakreśliła Redakcja w następujących słowach:
„Miesięcznik ma integrować ludzi dobrej woli bez względu na ich narodowość i w ramach łączących ich wspólnot religijnych, dostrzegać inspirująca rolę religii w kulturze poszczególnych narodów. Staje się koniecznością naszych czasów tworzenie pomostów nie tylko dobrosąsiedzkich po obu stronach naszych granic państwowych, ale także warunków do wzajemnych serdecznych kontaktów w ramach społeczeństwa obywatelskiego, pomiędzy różnymi grupami narodowościowymi i religijnymi.
Materiał publicystyczny naszego miesięcznika we właściwych proporcjach winien uwzględniać fakt, że Polska jest ojczyzną nie tylko Polaków, ale i innych mniejszości narodowych, oraz że wszystkich łączą te same powinności obywatelskie wobec Państwa Polskiego. Podobnie, jak dotyczy to Polaków zamieszkałych na obczyźnie, gdzie ich drugie ojczyzny wyznaczają im ich powinności obywatelskie wobec tamtych państw.
W miesięczniku Nad Odrą chcemy wspólnie ukazywać piękno i bogactwo kultury narodowej i religijnej polaków, Niemców, Żydów, Ukraińców, Białorusinów, Litwinów, Rosjan, Czechów, Słowaków, itd. na ziemi polskiej lub mającej związek z Polską i odnajdywać te wszystkie elementy, które nas łączą, a jeśli różnią to w sensie pozytywnym. Chcemy współtworzyć z innymi mosty porozumienia i pojednania tam, gdzie bolesne rany z przeszłości utrudniają to pojednanie, i nie tylko w granicach Rzeczpospolitej, ale w sensie globalnym, a na pewno w granicach niepodzielnej Europy. Tymi elementami jednoczącymi winna być działalność kulturalna i naukowa, wzajemne prezentowanie dorobku kulturalnego poszczególnych grup narodowościowych i wspólnot religijnych, wzajemne wspieranie się we wszystkich poczynaniach w zakresie ochrony zabytków kultury, w badaniach historycznych, we wspólnym uczestniczeniu w działaniach na rzecz ochrony środowiska naturalnego.
Stwarza to możliwość wymiany poglądów, idei i programów pomiędzy środowiskami ludzi kultury, nauki i polityki w poszczególnych regionach oraz w skali kraju i poza granicami Polski.”
(Miesięcznik społeczno – kulturalny, Nad Odrą, nr 1, październik 1991, s.2)